Συρία, ποδοσφαιρικό όνειρο μέσα από τα χαλάσματα!Πλησιάζει η πρόκριση για το ΜΟΥΝΤΙΑΛ

Ενα παραμύθι με εφιαλτική αρχή, αβέβαιο τέλος, αλλά και αποσπάσματα γεμάτα ελπίδα. Η Συρία ελπίζει, ονειρεύεται και η συγκλονιστική Εθνική ποδοσφαίρου κρατά το Εθνος… όρθιο!

Ενα βασανισμένο έθνος στους δρόμους και πανηγυρίζει… Εκτός από την απελευθέρωση της πόλης της Deir Ez Zor ύστερα από 3 ολόκληρα χρόνια, οι Σύροι είναι σε πελάγη ευτυχίας για την Εθνική Ομάδα ποδοσφαίρου. Σύμβολο υπερηφάνειας η ομάδα του Αϊμάν Χακίμ, η οποία έστειλε μήνυμα γενναιότητας σε όλο τον πλανήτη!

Ο Μαρντίκ Μαρντικιάν έκανε την πάσα στον Ομάρ Αλ Σομά και ο επιθετικός της Αλ Αχλί με ιδανικό τελείωμα ισοφάρισε για τη Συρία μέσα στην Τεχεράνη βάζοντας την ομάδα του σε τροχιά Μουντιάλ! Πόσο απέχει η Ρωσία; Δυο ματς πριν το μεγαλύτερο ματς της ιστορίας της, αυτό με την 4η του ομίλου Βόρειας & Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής. Η Αυστραλία θα βρεθεί απέναντί της σε διπλά παιχνίδια, αλλά τη δίψα για διάκριση της συγκλονιστικής Συρίας δύσκολα θα τη σβήσει!

Το έθνος που έχει καταστραφεί από τον πόλεμο, χάρισε στιγμές ευτυχίας στους συμπατριώτες που μόνο από τηλεόραση και ραδιόφωνο μπορούσαν να τις πανηγυρίσουν. Οι Σύροι δεν έδωσαν κανένα ματς εντός έδρας, ήταν όλα μακριά από τα γήπεδά τους, μπροστά σε κάποιες δεκάδες φιλάθλους. Αυτό δεν τους σταμάτησε να κάνουν μια εντυπωσιακή πορεία.

Η Μαλαισία έγινε ο τόπος δόξας, αφού ήταν η έδρα που φιλοξένησε και το τελευταίο νικηφόρο ματς με το Κατάρ. Η εθνική ομάδα αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από υποστηρικτές του προέδρου, Μπασάρ Ασαντ αν και τουλάχιστον ένας ήταν ακτιβιστής της αντιπολίτευσης. Ο Φιράς αλ Χατίμπ ήταν εξορισμένος στο Κουβέιτ τα τελευταία πέντε χρόνια, ωστόσο μόλις τον περασμένο μήνα επέστρεψε στη Δαμασκό και ο κόσμος τον υποδέχθηκε ως ήρωα. Αλλοι παίκτες, προσκείμενοι στην αντιπολίτευση δεν έπραξαν κάτι ανάλογο, αλλά για τον ίδιο μετρά μόνο η σημαία και οι συμπατριώτες του.

«Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από την επιστροφή στο σπίτι» τονίζει ο Αλ Χατίμπ, ο οποίος κάποτε είπε ότι ποτέ δεν θα παίξει ξανά με τη Συρία μέχρι να σταματήσει ο βομβαρδισμός των αντιπολιτευόμενων περιοχών από τον Ασαντ. Ο πόλεμος κούρασε και όλοι αναζητούν την Ειρήνη!

Οι Σύροι έχουν πρότυπο το Ιράκ, το οποίο είχε κερδίσει το το Ασιατικό Κύπελλο το 2007, λίγα χρόνια μετά την εισβολή των ΗΠΑ και των συμμάχων! «Ημασταν πάντα χώρα που λάτρευε το ποδόσφαιρο. Μπορεί να έλειπαν οι μεγάλες επιτυχίες, αλλά ο κόσμος το αγαπούσε. Τώρα που βρισκόμαστε κοντά σε ένα θαύμα παίζουμε σε άδεια γήπεδα και ο λαός μας διαλύεται. Πώς να νιώσουμε άραγε…;» είχε τονίσει πριν λίγους μήνες στο FourFourTwo του Gazzetta.gr ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας Σανχαρίμπ Μαλκί και τώρα ήρθε η δικαίωση!

Οι Σύροι έχουν αφήσει πίσω τους τα μπόνους της Ομοσπονδίας, τα ταξίδια σε Business class. Εβαλαν αρκετά από δικούς τους λογαριασμούς, η βοήθεια που πήραν είναι ελάχιστη, ενώ για να φτάσουν στον προορισμό τους υποφέρουν. Το χειρότερο απ όλα είναι όμως πως είναι ξένοι… στην έδρα τους. Στη Μαλαισία έχουν μόλις 300-400 φιλάθλους. Αραγε τι θα είχαν πετύχει αν υποδέχονταν τους αντιπάλους στα καυτά τους γήπεδα και όχι σε απόσταση τουλάχιστον 5000 χιλιομέτρων;

Τον Οκτώβριο του 2016, παίζοντας στο Πεκίνο, η Συρία που μετρά μόλις 23 μέλη κέρδισε την Κίνα – μια χώρα 1,4 δισ- αλλά και ομάδα που ο Πρόεδρος της θέλει να κάνει… υπερδύναμη με τα εκατοντάδες εκατομμύρια που έχουν ξοδευτεί. Το μπόνους της νίκης ήταν… 100 δολάρια και κάποια ψώνια. Η νίκη κόντρα στο Ουζμπεκιστάν έδωσε στον κάθε παίκτη 1000 δολάρια, μισθούς ενός έτους για τον μέσο πολίτη της χώρας. Αλλωστε, το νόμισμα της Συρίας έχει υποτιμηθεί περίπου 1000% από την έναρξη του πολέμου. Η εικόνα του προπονητή, Αϊμάν Χακίμ να ξεσπά σε κλάματα έκανε τον γύρο του πλανήτη και τότε όλοι κατάλαβαν πως αυτή η ομάδα έχει κερδίσει τη δική της μάχη.

Η Δαμασκός γέμισε δεκάδες οθόνες σε πλατείες και κατεστραμμένα γήπεδα για να μεταδώσει απευθείας τον αγώνα με το Ιράν και η ισοπαλία πανηγυρίστηκε έξαλλα. Η κυκλοφορία σταμάτησε, κι αυτή τη φορά ο λόγος ήταν οι έξαλλοι πανηγυρισμοί. Ο ουρανός φωτίστηκε με πυροτεχνήματα κι όχι από ρουκέτες ή βόμβες. Ποτέ οι Σύροι δεν ήταν τόσο ευτυχισμένοι από το 2011 και την έναρξη του πολέμου. Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί που τραγουδούσαν το όνομα του Προέδρου και δεν έκαναν ακόμη μια αθλητική επιτυχία πολιτικοποιημένη, τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα…

Σε μια χώρα που έχει καταστραφεί από έναν συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο – περίπου 400.000 Σύριοι έχουν σκοτωθεί, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη – η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έχει παράσχει στο Εθνος μια αφηγηματική αθλητική επιτυχία κόντρα σε όλες τις πιθανότητες.